అసంపూర్ణ శూన్య పదాలతో
వాక్యం ఎప్పుడూ ఏదో ఒకటి చెప్తూనే ఉంటుంది
సత్యమో , అసత్యమో!
ప్రతి వాక్యానికి కొన్ని అర్థాలు, మరికొన్ని అపార్థాలు
లోపలి భావం ముసుగు ధరించి
కొత్త వాక్యమవుతుంది
వాక్యం తరువాత వాక్యం తో
సిద్ధమైన ఓ కవిత్వ వేదిక
ఆ తర్వాత
ఒక్కో వాక్యం వీడ్కోలు పలికివెళ్లిపోతుంది
కుప్పకూలిపోతున్న వేదిక ను
వెనుతిరిగైనా చూడకుండా!
ఎన్ని కవితలు పుట్టినా
పదాల మధ్య ఖాళీ
మనసుల మధ్య అంతరం
ఎవరికి అర్థమయ్యేను?
( కవిత్వ శూన్య భాష గురించి...)
సెప్టెంబర్ 26, 2012
4 వ్యాఖ్యలు:
Beautiful!
అలాగని అసంపూర్తిగా వదిలేయలేం కదా?
ఎన్ని కవితలు పుట్టినా
పదాల మధ్య ఖాళీ
మనసుల మధ్య అంతరం
ఎవరికి అర్థమయ్యేను?
Superb lines.
@teresa, Thank you.
Tharkam, అవును వదిలేయలేం కాబట్టే రాస్తూ ఉంటాము.:-)
పద్మార్పిత, థాంక్స్. ఎలా ఉన్నారు?
Post a Comment