విస్మృతి

నిద్ర నాకు గాయాన్ని కానుక చేసింది

గాయం నాకు రాత్రిని కానుక చేసింది

ఈ రాత్రినేం చేసుకోను?

ఈ చీకటి ని ఎలా మూట కట్టుకోను?

నిద్ర పెట్టె తీసి

చంద్రకాంత శిలా నేత్రాలను తెరిచాను

కన్నీటి ని దాచుకుంది దుఃఖం

నిద్ర రాదు

కలలూ రావూ

నిజాల్ని అబద్ధాలుగా చూడటం ఎలా?

నిద్రంటే

నిజాల్ని దాచుకోవటమేగా?

కలలంటే

స్మృతుల్ని ఎగరేయటమేగా?

ఏ నిజ సూర్య కిరణం లోంచో

నిద్ర వస్తూ ఉంటుంది

నా పార్ధివ కాంక్షల్ని

భుజాన మోసుకెళ్ళేందుకు

వెళుతూ వెళుతూ

ఓ అబద్ధాన్ని జారవిడిచింది

అది పగలై నన్ను నిద్రపుచ్చింది

పసిపాపై జోల పాడింది

(ప్రజాతంత్ర సాహిత్య సంచిక , 2001 )